woensdag, maart 30, 2011

Afscheid



Nog een leuke autotoer over het eiland gemaakt met Geir en Lillian ( de Noorse vrienden) en dan...:

Maandagmorgen kwart over zeven: afscheid nemen van een prettig eiland.
Mooie bergen, vulkaan en regenwoud, bijzondere bloemen, fleurige mensen, kleurige vissersbootjes slapend op het strand.
Het is maar even en ...floep,
Weg is Guadaloupe.
Maar aan de horizon rijzen de contouren van Antigua, heeel vaag,
Wat het ons brengen zal is nog een vraag.
De zon doet de golven glinsteren op de zee,
Verder weg zeilen twee witte zeiltjes met ons mee.
Tien knoop, het water spat hoog op en voor de boegen springen vliegende vissen,
Ik hoop dat ze de boot missen,
Want in de koelkast zit nog kip en pompoen,
Dat moesten we eerst maar eens in de pan doen.
Of toch niet! We hebben een vis aan de haak: een kadootje,
Het is een lief klein Bonitootje.

Foto: Mimosa

zondag, maart 27, 2011

Verhaal 31 Guadaloupe



Aangekomen op 18 maart: de eerste zeiltocht over een kabbelende zee en grotendeels bezeild. Relaxed dus.
Frits heeft er vele vriendjes...

en ik ook.

De Broodboomvrucht



Het is er eindelijk van gekomen om deze vrucht klaar te maken. De lokale mensen eten dit zoals wij aardappels eten.

De binnenkant



Ik heb hem klaargemaakt zoals de lokale mensen me verteld hadden. In stukjes snijden en 20 minuten koken. Daarna in olie bakken en kruiden naar keuze. Eigenlijk is het niet veel anders dan gebakken aardappeltjes en het smaakt er zelfs naar.Best lekker. Maar 1 helft is voor ons tweetjes genoeg. De 2de helft is de volgende dag helemaal zacht en lijmerig geworden en niet meer klaar te maken.

Pointe-a-Pitre



We hebben een paar dagen geankerd buiten de haven en vlakbij de hoofdstad van Guadaloupe, Pointe-a-Pitre. Daar hadden we het druk met huishoudelijke aangelegenheden als boodschappen inslaan, de was, internetcafe zoeken ( op Franse eilanden hebben we geen internet op de boot), water en diesel voltanken, sociale contacten onderhouden met Remko, Kathalijn en schattige Jules, een onderdeel voor de voorstag laten lassen... en de dagen glippen door onze vingers.

BH 's te koop.



In de stad Pointe-a-Pitre hangt een leuke gezellige sfeer, een mix van Franse en Creoolse invloeden. Guadaloupe is duidelijk onder Frans beheer en is veel luxer dan Dominica. De mensen en m.n.de vrouwen besteden veel aandacht aan hun kleding en aan hun haar. Ze hebben grappige kapsels waar gekleurde draden, kralen, strikken of gekleurde lokken doorheen zitten. De winkels in de hoofdstraten zien er luxe en Europees uit.De combinatie met de Creoolse invloed is dan ook geweldig om te zien. Op de stoep voor de luxe winkels zitten vrouwen hun waar te verkopen uit vuilniszakken. Een zak uitpuilend met BH's, een zak overvol met theedoeken of tafellakens, een koelboks met koude drankjes voor het dorstige winkelende publiek. En niemand die zich aan elkaar stoort.
Ik zou alleen niet weten hoe ik uit zo'n zak een BH zou moeten kopen.

Op de markt



Dit vrouwtje had blijkbaar geen plekje op het marktplein en stalt haar waren buiten het hek op de grond.

Mooie geveltjes

Rare vissen gezien tijdens het duiken.



Grapje. We hebben het ons gemakkelijk gemaakt en zijn vissen gaan bewonderen in het Aquarium bij de haven van Pointe-a-Pitre. We hebben wel vaker een groot Aquarium bezocht, maar we zagen hele vreemdsoortige vissen die we nog nooit gezien hebben.

Riviere Salee



Guadaloupe heeft de vorm van een vlinder en de twee vleugels zijn gescheiden door een kanaal, Riviere Salee. Wij gingen vanaf Pointe-a-Pitre in het zuiden door de Riviere naar het noorden. We moesten om 5 u 's morgens klaar liggen voor de 1ste brug. Dat was het enige tijdstip waarop de brug bediend werd i.v.m. het drukke verkeer van de ene vleugel naar de andere vleugel. We hadden het gevoel in Groningen te zijn, wachtend op de brug en met uitzicht op de stad. In het donker was het nog lastig om goed door de brug te komen en niet te veel weg gezet te worden door de stroming. Twintig minuten later passerden we de 2de brug en daar gingen we voor anker. Met een vroeg ontbijtje genoten we van de zonsopgang. Bij licht voeren we verder langs de oevers met mangrovebossen in een sprookjesachtige sfeer van roze wolken weerkaatsend in het water. Het enige wat stoorde waren de duizenden muggen die op ons aanvielen ondanks de Deet en de lange mouwen.Net voordat ik gek zou worden waren we weer op open water. Gelukkig maar.

Kleinste eilandje



dat we ooit hebben gezien bij de uitgang van het het kanaal.

Pelikaan



We hebben een dag geankerd in het kleine vissershaventje Port Louis. We waren het enige jacht. Heel speciaal waren de tientallen grote pelikanen die zich als lompe bakstenen uit de lucht lieten vallen om vis te vangen. Als ze beet hadden zag je goed hoe ze de vis naar binnen schudden. De hele dag was het een prachtig schouwspel en leek het alsof om de boot voortdurend bommen insloegen. De vele fregatvogels zweefden met hun enorme vleugels gespreid op grotere hoogte en probeerden vis van de meeuwen af te pakken in de lucht. Als de fregatvogel in het water valt kan hij maar moeilijk meer opstijgen.Hij heeft dus geen andere keus.

Deshaies



Een pitoresk dorpje aan de NW kant van Guadaloupe waar we met de Noorse vrienden voor anker liggen. Bij aankomst was het water als glas en was het witte zand van de bodem op 7m goed te zien. We sprongen in het water voor een frisse duik en waren omringd door een school zilverkleurige vissen.Een levensgroot aquarium.

Botanical garden



In Deshaies hadden we er een flinke wandeling voor over om de prachtig aangelegde botanische tuin te bezoeken met Geir en Lillian, de Noorse vrienden met wie we al vele uitstapjes deelden

zaterdag, maart 19, 2011

Hoera, Jules is 1 jaar



We gaven hem een rammelaar gemaakt door de Kalinago (Caribs)

Kingfish



Een lokale visser snijdt een plak kingfish voor ons af. Net uit zee gehaald.

Ingang van Les Saintes



Een mooie rotsformatie.

Pain de Sucre



He deze rots lijkt wel een suikerbrood. Toevallig, hij heet ook Pain de Sucre.
Stukje proeven?

Cruiseschip De Prinsendam



In de baai bij Bourg de Saintes levert een cruiseschip om de 2 dagen een lading van vele honderden toeristen af in het stadje. De Prinsendam is een Nederlands cruiseschip.

krabbeest



Op het strand van Grand Anse gaat een (rare) krab in de aanvalshouding als ik een foto van hem maak.

Fietsen gehuurd op Les Saintes



Wij oudjes nemen de fiets ipv een scooter.
Frits bij het gele verlaten strand van Grande Anse.

Baie de Marigot



1 van de vele mooie baaien op Terre d' en Haut

Verhaal 30 Dominica en Iles des Saintes

We hebben nog een rondrit gemaakt door het noordelijk deel van Dominica omdat ik graag in het gebied van de Caribs wou kijken. De Caribs zijn een groep van ongeveer 3500 oorspronkelijke bewoners van Dominica. Ze hebben Indiaanse trekken en noemen zichzelf liever " Kalinago" . Onze gids., Shadow, was een Kalinago, herkenbaar aan de lange vlecht op zijn rug. De Kalinago voerden in de koloniale tijd harde gevechten met de Engelsen. Uiteindelijk heeft Engeland hen een stuk grond gegeven in het NO van Dominica omdat ze niet te overwinnen waren. Nog steeds vormen ze daar een hechte gemeenschap ook na de onafhankelijkheid in 1978. Inmiddels is er wel gemengd bloed. Een Kalinagoman die trouwt met een niet-Kalinago vrouw, mag haar meenemen in de Kalinagogemeenschap om zich te vestigen. Andersom niet.
Ik had verwacht een ander soort dorpen, een ander soort huizen en tradities te zien. Dat viel tegen. Het was precies hetzelfde als de rest van Dominica, alleen zagen de mensen er Indiaans uit i.p.v. Afrikaans. Het enige originele waren hun eigengemaakte bamboe manden .
De wandeling door een stukje regenwoud naar een waterval was weer prachtig ( en glibberig).
We sloten een heerlijke tijd op Dominica af met een strandbarbecue ( waar de rhumpunch rijkelijk vloeide) georganiseerd door Dominicanen én met een verjaardagstaart voor Jules
( van het Nederlands stel Remco en Kathalijn) die 1 jaar werd. Grappig dat de taart aan boord werd bezorgd, los in een plastic zak. Een taart- of gebaksdoos is hier nog niet uitgevonden.
15 maart vertrokken we naar Frans gebied. Na een prima ontspannen aan-de-winds zeiltochtje bleven we een paar dagen voor anker bij het stadje Bourg des Saintes op het eiland Terre d'en Haut, één van de eilanden van de groep Iles des Saintes. We zijn uit de Caribische sfeer en hebben nu meer het gevoel in Bretagne rond te lopen. We zien en horen alleen Fransen. Geen bootboys meer die hun fruit aanbieden, geen Caribische muziek meer. Al knalde het op Dominica vaak te hard uit de boxen, ik mis de sound en het ritme nu al.
We huurden fietsen om het eiland met zijn vele prachtige zonovergoten strandbaaien te verkennen. Geen groen regenwoud meer maar vergeelde hellingen waar geitjes zich aan te goed doen, witte en roodbruine rotsen, gele stranden waar kippen, kuikens en geitjes in de schaduw rondscharrelen. Het voelde alsof we een dagje op vakantie waren op Ameland. We vonden onszelf wel heel flink en sportief om op mountainbikes bergop en bergaf te fietsen. Iedereen die ons voorbij reed was jonger maar zat op een scooter. Chapeau voor de oudjes.
Weer " thuis" hebben we de champagne koud gezet: Lonneke heeft een baan als onderwijskundige gekregen. Dat is zeker " Chapeau" !
Op dit moment liggen we voor een klein eilandje, Ilet de Gosier, bij Guadaloupe voor anker, beschermd door een rif en met uitzicht op Guadaloupe, Iles des Saintes, Marie Galante en in de verte Dominica. De zon en de maan zitten samen op de wip: de heldere volle maan duwt de rode zon weg achter de zwarte schaduw van de bergen. Maar morgen zal de zon weer zegevieren.

Porkberichtje: we hebben allebei de dwarsligger al uit. Spannend verhaal en het leest als een speer.

Liefs iedereen,
Marleen en Frits.
.
.

zondag, maart 13, 2011

De markt van Roseau



is weer een lust voor het oog. Even een papaya uitzoeken om mee te nemen terug naar Nederland. We wisten niet dat er ook bakpapaya's zijn net zoals bakbananen. Die eet je niet uit het vuistje, die moet je bakken in de pan.

Regenwoud



Op Dominica is veel regenwoud te vinden. Met Piet en Geertje klommen we over steile en modderige rotspaadjes naar watervallen. Het woud is prachtig en groener dan groen met reusachtige grote bladeren.Er zijn alleen al 180 soorten varens en dan de rest nog.

Kolibri



terwijl hij nectar zuigt. We zien ze reglmatig.

Omgewaaide Baobabboom



Bij het geweld van orkaan David in 1979 heeft deze kolos het loodje gelegd, maar hij groeit dapper door. De gele bus werd toen verpletterd.

Kanonskogelboom



Volgens de gids ideaal om vervelende buren mee te lijf te gaan.

Cashewnoten



groeien in deze verpakking aan de cashewnotenboom.

Carnaval



We maakten de parade mee in de hoofdstad Roseau ( zuiden) en in het dorp Portsmouth (noorden). Beide puur en opzwepend. Alle leeftijden en formaten dansen, soms in trance, achter de vrachtauto met livemuziek aan.

Prince Rupert Bay



We liggen nu voor anker in deze wijdse noordelijke baai van Dominica. Perfect, afgezien van de waanzinnig harde discodreun 3x per week. Het noodzaakte ons 's nachts een andere plek te zoeken in de baai.

De Indian River



Om 8 u 's morgens roeiden we de rivier op waar het vroege zonlicht door het gebladerte de vogels deed zingen en de krabben aangenaam uit hun slaap haalde.

De ingang van de Indian River



wordt grotendeels versperd door een schip dat bij een hurricane op het strand werd gezet. Het is niet het enige schip. In deze baai liggen wel 4 karkassen te roesten.
In 1995 zorgde hurricane Louis voor veel schade en in 1979 werd door hurricane David 80% van het eiland verwoest.

De Indian River


Sfeervol

Landkrab



Deze grote vervaarlijke krab houdt zich op aan de oevers van de Indian River. Hij kan een slang verorberen. Zelf wordt hij verorberd door de mens in een gerecht van mango en rijst.

armoedig



Wij zouden er onze kippen nog niet laten rondscharrelen.

en mooi



Kan allemaal naast elkaar.

Poseren bij 1 van de watervallen op Dominica.



Spannywaterval in het regenwoud.

vrijdag, maart 11, 2011

Verhaal 29 Dominica

Woensdag 2 maart zwakte de wind wat af en konden we naar Dominica oversteken. Voorbij Martinique werd de zee onrustiger en werden Piet en Geertje soms verrast door een achterbakse vloedgolf die hen een douche gaf. We zeilden aan de wind en stampten lekker tegen de golven in. Het lukte Geertje desondanks toch om koffie te zetten . Ze heeft al aardige zeebenen gekregen. Dominica kan het niet meer fout doen: bij aankomst sprong er 3 keer een dolfijn hoog uit het water om ons te verwelkomen en werd onverwacht Geertjes wens vervuld..
We pikten een ankerboei op vlakbij de hoofdstad Roseau. We lagen dicht bij het keienstrand bijna in de achtertuin van de huizen . We gingen via een steigertje aan land en liepen door de bar naar de straat. Een andere wereld, het echte Carib: een drukke weg, smalle stoepjes die vol gaten en kuilen zitten, armoedige huisjes tussen de betere huisjes, supervriendelijke en gastvrije mensen die kunnen lachen van oor tot oor en die ons begroeten vanaf hun veranda of de stoep, swingende muziek die uit de boxen knalt, piepkleine winkeltjes, scharrelende kippen en kuikentjes langs de weg, het zeewater als glas. Als ik nu Geertjes bovenstukje zou moeten opduiken , zou dat geen enkel probleem opleveren. ( Op Martinique viel het bovenstukje van de waslijn op 5 meter diep en had ik een beetje moeite om het terug te vinden. Het lukte om het op te duiken tot vreugde van Geertje)
We hebben een tour gemaakt in de omgeving van Roseau door tropisch regenwoud en langs watervallen. We klommen ( op slippers) over stenige, rotsige, glibberige paadjes omhoog door prachtig wildgroen regenwoud. ( het ging inderdaad even regenen.) Prachtig, ik had een aapje willen zijn. Er waren borrelende en pruttelende heetwaterbronnen als een heksenkookpot waar zwaveldampen uit opstegen. We zagen kolibries nectar zuigen uit pluizige rode bloemen aan een boom. De gids liet vele bomen en planten zien. Naast de al bekende bomen konden de cashewnotenboom, de tulpboom , de kanonskogelboom, de baobab, de roseauplant en de varenpalm ( van de schors maken ze maskers en antisliptreetjes in het woud) toegevoegd worden aan mijn lijstje.
Het carnavalsfeest in de stad was bijzonder en puur. Geen grote praalwagens maar wel een vrachtauto met live-band en enorme boksen die werd ingesloten door groepen verklede mensen die dansten op het Afrikaanse ritme van de muziek. Iedereen, jong of oud, dik of dun, liep mee te swingen in de parade. Hoe dikker de billen ( van de dames), hoe strakker de kleren. De filmpjes op de site geven wel een indruk van de sfeer.
We hebben afgelopen zondag Piet en Geertje uitgezwaaid op de kade. Zij gingen met de veerboot terug naar Martinique en stapten daar op het vliegtuig. Op hun verlanglijstje zijn de dolfijnen, de zwaardvis ( die dicht bij de boot 2 keer uit het water sprong), de fregatvogels, de pelikaan, de roofvogels, de schildpad en de hagedis afgevinkt. Helaas geen walvis gezien en geen eigen vis gevangen.
Wij zijn doorgevaren naar de noordelijke baai Prince Rupert Bay, een mooie ruime baai met zandstrand. Bij het dorp Plymouth maakten we de 2de carnavalsparade mee die nog puurder en swingender leek.
Als ik over de weg langs de huisjes loop richting dorp, heb ik het gevoel over een camping te lopen tussen kleine tuinhuisjes en armoedige schuurtjes. De mensen wonen heel klein en stellen niet veel eisen aan hun huisjes lijkt het. In het dorp zelf zijn meer huizen beter onderhouden en mooi in de verf. Maar alles kan hier door elkaar en niemand die zich stoort aan de rotzooi van de buren. Niemand die zich lijkt te storen aan de schepen die liggen te roesten op het strand sinds ze in 1995 door hurricane Louis op het strand zijn gekwakt.
We hebben een roeitochtje gemaakt over de Indian River, één van de 365 rivieren die dit eiland telt en waar elke Dominicaan naar refereert: " Wij hebben voor elke dag van het jaar een rivier." De gids vertelde alles over de bomen, planten, bloemen, vogels en krabben die op de oever leven. ( De grote landkrabben zijn link en kunnen een slang opeten. Ze staan op de menukaart van de Dominicanen.) Hij wist veel te vertellen over oude gewoonten en medicinale gebruiken van de planten uit vroeger tijden. Hij vond het jammer dat bij de mensen deze kennis aan het verdwijnen is en kinderen van nu groot worden met cornflakes i.p.v. met pure producten die de natuur te bieden heeft. Daar zit wat in.
Helaas geen internet en dus komen de foto's later.

Porkberichtje: Joke en Marleen: Wat een super gaaf cadeautje tot het cadeaupapier aan toe. Het is de eerste " dwarsligger" die ik in handen krijg. Ik heb nog niet eerder zo'n grappig boekje gezien en ik ken het verhaal nog niet. We zullen het met veel plezier lezen en aan jullie allemaal denken. ( De koffer raakt nu wel leeg; nog maar 3 te gaan.)

Liefs,
Marleen en Frits

dinsdag, maart 08, 2011

Carnaval op Dominica

Carnaval op Dominica

donderdag, maart 03, 2011

Een goede daad op Martinique



Op weg naar Grande Anse d'Arlet hebben Frits en Piet deze stier die met zijn kop vast zat in het prikkelgaas, bevrijd. Het gras is altijd groener aan de andere kant.

Anse a l 'Ane



Na een prachtige doch vermoeiende wandeling over een kronkelig rotsig pad over een berg,kwamen we uit op dit romantische strandje waar de frietjes en het koude biertje heerlijk smaakten.

Carnaval



In het dorp Les trois Ilets zagen we de carnavalsoptocht van de schoolkinderen.
In dit dorp is Josephine, vrouw van Napoleon, geboren en gedoopt.

Tussen de ruines van 1903



In 1903 heeft een vulkaanuitbarsting de toenmalige hoofdstad St. Pierre weggevaagd waarbij 29000 mensen omkwamen en er 1 overlevende werd gevonden in zijn gevangeniscel..

ruines van het theater uit 1903



op de achtergrond de Montagne Pelee waar in 1903 de vulkaan uitbarstte

Fort de France



Hoofdstad van Martinique.

Djembe



In de straten van Fort de France spelen groepen mannen op djembe's en trommelen er lustig op los in opzwepend tempo. Soms kan iemand uit het publiek zich niet bedwingen en geeft een showtje Afrikaans dansen ten beste.

Draaimolen



Een prachtige eerlijke draaimolen met houten handgemaakte figuren wordt aangedreven door iemand die mee rent onder begeleiding van trommelaars. De kinderen genieten met volle teugen.

Rhumpunch



Laatste dagen waren wat buiig en fris en wat doet een mens dan om op te warmen?
Een rhumpunch gaat er lekker in.

Uitklaren op Martinique



Op het moderne Franse Martinique moeten we zelf op de laptop het uitklaringsformulier invullen. Heel modern dus, maar dan wel buiten op een houten kabelhaspel tussen de rotzooi van de werf en met bijna onleesbaar scherm.
We zijn op 2 maart op Dominica aangekomen na een leuke zeiltocht.( voor Piet die zeeziek werd was het minder aangenaam.)

St. Lucia



In de vlag zijn de deux Pitons verwerkt.

Les deux Pitons



Indrukwekkende aankomst op St.Lucia bij de deux Pitons waar we tussen geankerd hebben.