Verhaal 49 Op de terugweg.

Op 5 augustus was de hemel genuanceerd grijs en na de regen van 's nachts waren we blij met slechts motregen en een zachte noordenwind toen we uit de Golf de Morbihan wegvoeren.
Later, om de punt van Quiberon zeilden we aan de wind en hadden we voor het eerst sinds een jaar, overdag onze complete zeiluitrusting aan, van zeilbroek, zeiljas tot laarzen aan toe. Niet dat het koud was, we wilden ons behoeden voor nattigheid.
Bij Belle Ile zagen we tientallen witte zeiltjes oplichten in het zonlicht. Tot ons genoegen konden de zeilpakken weer aan het haakje en werd het nog een paar uur lekker warm
Twee blije donkere vogels scheerden vlak over het water en ontlokten dit gedicht:

Dans le Golf de Morbihan.
Aujourdhui nous sommes retournes á Lorient
Pour y attendre le bon vent.
Le sol se cache et joue avec les nuages,
Et moi, je suis témoin d' un beau mariage.
Un mariage entre deux grandes oiseaux,
Qui touchent avec leurs ailes la surface de l' eau.
Ils sont amoureux,
Ces deux.
Il me semble un amour
Pour toujours

Bij Ile Croix, tegenover Lorient, zagen we vele zeilboten ankeren voor het strand. We gingen er bij liggen, beschut tegen de noordwestenwind.
Het was al aan de late kant om nog naar de wal te gaan en dus ruikt nu hier de kajuit naar versgebakken brood.
Morgen schuiven we weer een stukje op. Daarna wordt een paar dagen zeer harde wind verwacht en zullen we ergens een gunstige plek zoeken om te schuilen.
We hebben meestal geen internetverbindinding als we ankeren voor de kust, maar we zagen toch dat er reacties blijven komen op de site. Dat blijft leuk. Dank jullie wel.

Liefs,
Marleen en Frits