dinsdag, juni 28, 2011

Verhaal 46 Tijdelijk Vaarwel.

Belle Ile doet zijn naam eer aan en is werkelijk très belle, vooral de rotsige kustlijn. We huurden fietsen en genoten van het weer, het landschap, de kleurige pastelhuizen in de stadjes.
We lieten de boot droog vallen in de kreek voor het stadje Sauzon. De bodem is van hard zand en bezaaid met oesterschelpen. Frits maakte het onderwaterschip vrij van aangroei. Alleen op de waterlijn hingen groene zeewierbaarden, maar verder was het onderwaterschip vrijwel schoon. Dat is wel eens anders geweest. Wat hebben we zwemmend geboend elke week in het Caribisch gebied. Zou de aangroei er afvallen als het water kouder wordt?
Afgelopen zondag zijn we naar de vaste wal gezeild met prachtig zomerweer, des te leuker omdat het voorlopig onze laatste zeiltocht was. We liggen weer in de haven bij Lorient. Dat is op zich grappig omdat we vanuit deze haven een jaar geleden met z’n tweeën vertrokken zijn.
Toen liepen we hier een paar dagen rond om in de stemming te komen, verwachtingsvol om wat komen zou en onwerkelijk vanwege het vooruitzicht van een jaar vrijheid.
Nu lopen we hier een paar dagen rond om af te bouwen, mijmerend over wat geweest is en verwachtingsvol naar nieuwe plannen en het weerzien.
We hebben tickets geregeld voor de TGV en komen vrijdagavond 1 juli aan in Amsterdam. We blijven dan bij de kinderen en helpen Lonneke en Stijn en passant verhuizen. Zondagmiddag moeten we dan toch echt zonder pardon de trein naar huis nemen.
Het zal misschien eerst wel een beetje vreemd aanvoelen om maandag 4 juli op school te zijn maar ik kijk er wel naar uit.
De reis is voor ons nog niet voorbij, nog niet helemaal. We hebben deze zomer nog het laatste stuk voor de boeg, van Lorient naar Ter Apelkanaal.
Ik blijf schrijven op de site om het verhaal helemaal rond te breien.

Vaarwel reis van onze dromen.
Dat het ooit nog eens zo ver mag komen
Dat wij , liggend in een hangmat onder de palmbomen,
Genieten van een Caribbiertje en wegdromen,
Terwijl onze zelfgevangen vis op een houtvuurtje ligt te stomen.
Dankjewel voor de koffer vol herinneringen,
De verzameling hebbedingen,
Dankjewel.

Wij hebben een jaar genoten van jullie interesse, reacties, mails, smsjes, van jullie muziek en van jullie namen op mijn keukenschort. Hierdoor bleven jullie een jaar lang op de achtergrond in onze gedachten. Het gaf ons een goed gevoel te weten dat zoveel mensen ons op de voet volgden en plezier beleefden aan onze belevenissen.
Dank aan jullie.

Liefs,
Marleen en Frits

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage