Verhaal 39 Stand van zaken.
Verwonderlijk hoe snel het leven weer in een ander ritme kan verkeren. Ruim een week na vertrek lijkt het Caribisch gebied een zaligheid uit een ver verleden. Medeverantwoordelijken zijn het weer en de temperatuur. Uitgezwaaid door een tropic bird ( witte vogel met lange dunne staart en rode snavel) en door drie dolfijnen die als pingpongballetjes voor de opkomende rode zon sprongen verliepen de eerste drie dagen erg rustig met weinig wind uit het NO, ideaal om te wennen aan de bewegingen van de boot op de golven. We zijn drie dagen naar het noorden gevaren richting Bermuda Eilanden. Daar zat een depressie die aan de zuidkant ZW wind opleverde. Die ZW wind hebben we opgepikt om naar het NO te varen richting Azoren.
Verwonderlijk hoe een oliegladde zee zich snel op kan bouwen tot een zee met hoge golven.
We hadden drie dagen van ZW 5 tot 6 B . De hoge golven kwamen gelukkig achter in rollen en dat leverde stoere surfpartijen op tot 15 knopen. De golven buitelen over elkaar heen als een kluwen mensen voor de deur van een nieuw te openen winkel om als eerste bezoeker een taartje te scoren
We hebben 3 dagen grote afstanden kunnen afleggen ( 194, 180, 179 mijl) en vaak 10 knoop gelopen. Echt kicken. Tenminste als je buiten staat. Binnen is het een kabaal van klotsend en beukend water tegen de rompen en de bodem, over de boegen en soms in de kuip. Nooit handjes los want dan val je. Bij een depressie hoort niet alleen harde wind, maar ook veel bewolking, stortbuien en onweer. We hebben het allemaal gehad , d.w.z. , Frits heeft het tijdens zijn wacht over zich heen gehad: een zware vermoeiende nacht. De temperatuur zakt overdag naar 26 tot 30 graden, dus nog aangenaam. Elke nacht echter wordt er een stukje van de temperatuur afgeknabbeld, als van een lekker koekje met chocola. De chocola is al op. Elke nacht komt er een kledingstuk bij. Ik voel me een gepelde banaan die weer in zijn schil probeert te kruipen: sokken, schoenen, dikke zeilbroek, hemdje, T-shirt met lange mouwen, trui, sjaal, jas. Het kan ook aan ons liggen natuurlijk, te veel verwend.
We zijn helemaal ingespeeld op elkaar en ons rooster. 7 uur wakker - 5 uur slapen - 7 uur wakker - 5 uur slapen en er is weer een dag om. Frits draait de ochtend en de avond tot 0.30 u; ik draai de nacht en de middag. We wisselen steeds rond etenstijden zodat we samen kunnen ontbijten, lunchen, dineren ( van af nu uit blik want de verse groenten zijn op en de vissen willen nog niet bijten . We eten wat " de bak" schaft: wat ik bovenaan in de voorraadbak vind komt op de menukaart) Tijdens de uren dat we wacht hebben wordt er genavigeerd, worden er weerfaxen en gribfiles ( windinformatie) opgehaald, wordt er gemaild, geschreven, gekookt, brood gebakken, geklust, gelezen, muziek geluisterd?en natuurlijk op schepen gelet. Er passeert elke dag of nacht wel een tanker of er is een ander jacht in zicht. Via de kortegolf zender hebben we elke dag contact met de Braziliaanse vrienden en geven we elkaar onze positie door. Dagelijks geven we onze positie door aan de vader van de Duitse vrienden ( die geen korte golfontvanger hebben) en krijgen we hun positie terug.
Onze vrienden en ervaringsdeskundigen Dieter en Agnes die op de Azoren op ons wachten
( en wonen) leven met ons mee en houden ons met weerinformatie op de hoogte.
Dag 9 zijn wind en wolken opgelost in de blauwe lucht en moet bij ZW 2 B de motor weer bij.
We hebben het zijdek gebruikt als doucheruimte en zijn van top tot teen helemaal fris gewassen. Zwemmen zit er niet in want we hebben Portugese oorlogsschepen gesignaleerd. Voor de duidelijkheid: dat zijn gevaarlijke kwalletjes met meterslange prikkende tentakels en een lief doorzichtig roze omrand zeiltje boven water om te misleiden.
De komende dagen blijft er weinig tot geen wind en zal Frits de mast in moeten omdat er een staaldraad van de topverstaging losgewerkt is. Niet gevaarlijk, maar toch beter om het te fiksen.
Op het moment van schrijven hebben we nu ongeveer de helft van de route afgelegd, zo'n 1200 Mijl. Niet Slecht.
Volgens onze weerfaxen blijft het bij jullie ook nog steeds mooi weer. Super en genieten dus.
Liefs,
Marleen en Frits.
4 reacties:
Hallo Marleen en Frits,
Spannend, zulke dagen op zee. Ik kan jullie mooi volgen. Hier is het inmiddels koud en regenachtig, zo'n 13, 14 graden. Het weekend belooft beter te worden en dat is maar goed ook, want dan is de kunstmarkt ArtXtra in Stadskanaal, waar de Pauw met 5 kramen staat.
Groetjes
Hansje
Marleen en Frits,
Ook Jantje en ik volgen jullie nog steeds. Het lijkt wel een sprookje waar geen eind aan komt en toch zijn jullie nu bezig met de terugreis. Wat een belevenissen.
Goede vaart verder.
Groetjes,
Hendrik en Jantje
Hallo Marleen en Frits,
Een lange, niet gemakkelijke tocht naar de Azoren! Sterkte en behouden vaart.
Groetjes,
Hanneke en Nils
Lieve Frits en Marleen,
Wat gaat de tijd toch snel.Zo zijn jullie bezig met de voorbereidingen om weg te gaan en nu al weer op de terugreis.
Hier gaat elke avond de computer aan om te kijken hoever jullie zijn gevorderd.Heel erg leuk om te zien.
Wij blijven jullie volgen..
Groet Auke en Annet
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage