dinsdag, mei 10, 2011

Verhaal 38 De kop is er af.

De eerste drie dagen op zee
Vallen gelukkig heel goed mee.
Geen harde wind ( eerder te weinig) en de golven niet hoog,
Nauwelijks een wolkje, het is heet en droog.
Het Caribisch Gebied is een gepasseerd station,
Wat ons bijblijft is
De brandende middagzon;
De aard van de mensen, zo swingend, spontaan en open,
De vele stalletjes waar je leuke hebbedingetjes kan kopen;
De kleurige doeken die wapperen in de wind,
De grote bruine ogen van een Caribisch kind;
De zwoele paradijselijke eilanden elk met hun eigen identiteit,
Het minibusje dat ons " voor bijna geen geld" overal naar toe rijdt;
De wuivende palmen op het witte strand,
De vele schelpen die ik vond in het warme zand;
De okergele kleuren van Ile Fourchue,
Voor mij misschien wel de heerlijkste plek op aarde tot nu toe;
De overdaad aan soorten groen in het tropisch regenwoud,
De zomerse avonden en zelfs de nachten zijn nooit koud;
Het spel op de bergen van schaduw en licht,
De Pina Colada waar we voor zijn gezwicht;
De Creoolse restaurantjes waar kokkinnen allerlei heerlijkheden bereiden,
( gebakken bakbanaan, kipcurry, geitevlees, ossestaartragoût, zeeslak, kingfish?)
De kakkerlakken die we liever uit onze keuken willen mijden;
De overvloedige bougainville, wit en roze of paars,
De zon die dooft als een kaars,
De lucht dompelend in vurig rood,
Bij volle maan " nightswimming", lekker bloot;
( Niemand die het ziet dus geen nood.)
De grote zwarte fregatvogels hoog zwevend in de lucht,
Scherend over het water om vis te vangen in hun vlucht;
Pelikanen, zo plomp en toch ook zo elegant en druk in de weer,
Ze vallen als onbesuisde projectielen in het water neer,
Hun smakelijke vis hap slok slik, doorgeslikt,
Al weer óp vliegend, hun snavel schoongelikt;
Het feest van snorkelen en duiken tussen vissen en koralen uit een futuristisch kleurboek,
De spanning en sensatie, plotseling oog in oog met een grote barracuda, dat is andere koek;
Dat water, dat water?, zóóó blauw en helder als glas,
Dat je zou willen dat je een speelse dolfino was;
De vele vrienden met wie het gezellig was samen te kletsen, een auto te huren en lekker te eten,
Rita, Elli en kleine Jules niet te vergeten;
De fijne mails en reacties op onze site als kleine cadeautjes,
Het heerlijke bezoek van vrienden en onze " drie" schatten van kinderen en het bakken van zelfgemaakte broodjes;
Maar het wordt tijd om terug te zeilen naar de andere kant waar we weten dat andere vrienden op ons wachten,
Dat kan in elk geval het " een beetje treurige gevoel" van afscheid nemen verzachten.

Message : Frits and Reinhilde; Geir and Lillian; Guy and Annie; Boris, Mine, Rita and Elli; Hanneke and Nils; Coos, Martine, Tico and Sil; Federico and Jozefa; Johan and Ilona; Dorival and Catharina; Remco, Kathalijn and Jules; Annie and Claude??
Thank you all for your sympathie and company during this splendid year of happiness

Inmiddels is het de 4de dag op zee en hebben we na twee windstille en rimpelloze dagen de zuidwestenwind te pakken die ons naar de Azoren blaast. Alles goed aan boord.

Liefs,
Marleen en Frits.

1 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Lieve Frits en Marleen,

Wat heb je het weer prachtig beschreven in een gedicht!
Iedere week klik ik bij de favorieten 'Catamaran Salon' aan en reis tijden het lezen een stukje met jullie mee.

Ina

mei 11, 2011 6:57 p.m.  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage