Verhaal 7
Van Madeira naar Tenerife
09 september lagen we nog voor anker op Madeira toen het harder ging waaien naar windkracht 6 toe . We lagen aan lager wal ( wind van zee op het land) en twee Duitse jachten waren veel te dicht bij ons komen ankeren: we hadden geen ruimte meer en we kwamen steeds dichter bij elkaar. We besloten te vertrekken naar de Canarische Eilanden. Op zee woei het minder hard en de wind was gunstig en zwakte duidelijk af naar 4. Ideaal om makkelijk zeilend naar het zuiden te komen. Spinnaker op gehad en later fok en genua uitgeboomd. Er is in de verste verte geen sterveling, geen vogel, geen vis te bekennen. De sfeer 's nachts is heel anders dan de oversteek naar Madeira. Het is aardedonker door het ontbreken van de maan, maar de sterren zijn present.
Ik heb de sfeer in woorden gevangen:
De nacht is zonder maneschijn
De hemel als één sterrengordijn.
Wolken maken donkere vlekken,
Die naar de horizon uitlekken.
Grote Beer houdt zijn pannetje scheef,
De melk vloeit weg
in de melkwitte Melkweg.
En ik weet dat ik leef
Tussen hemel en aarde.
Ik zit in de kuip met een goed gevoel,
De wind streelt mijn gezicht zachtjes en zwoel.
Mijn gedachten buitelen met de golven mee,
Steeds verder en verder op zee.
Ik sta op met een zucht aan het eind van mijn wacht,
Hij is nu voor Frits, deze fonkelende nacht.
Zaterdagmorgen 11 september doemde Tenerife op: " a dramatic scene" zoals in ons boek beschreven staat. Hoge donkere Bergen tegen een zware donkere lucht . omgeven door bergen Prachtig om te zien maar niet wat je verwacht. Even geankerd in een baai om " een bad" te nemen.. Nu liggen we al een paar dagen in de jachthaven van Santa Cruz. Met hetzelfde Noorse stel hebben we weer een autootje gehuurd. Tenerife is onbeschrijflijk mooi. Natuurlijk zijn we naar de hoogste berg van Spanje gereden, El Teide 3715 m. Wat een wisselend landschap. Wisselend van kleuren, gesteente, begroeiing, uitzichten.de camera maakte overuren. We reden boven de wolken die als een enorm wit donzen dekbed de vallei toedekten.
Vandaag, 14 september, hebben we de eerste regen ( 10 minuten) sinds tijden compleet met geel Saharazand, maar ook de eerste stormwind met vlagen 9 compleet met zwart zand en steentjes van de
kade !. We liggen gelukkig in de haven en kunnen op 1 oor slapen.
Liefs,
2 reacties:
Moi frits en Marleen,
IK heb weer genoten van jullie reisjournaal.
Hier in Nederland valt zoveel water dat we jullie binnnenkort nakomen in een roeiboot!
Marleen, ik meld je aan als de Nieuwe Dichter des Vaderlanden....
Groetjes, ook aan Sander en Lonneke!
Carla.
Frits en Marleen,
Marleen, wat heb je de sfeer prachtig beschreven!
Groetjes,
Ina
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage