Zomer 2013 week 1

Zaterdag 6 juli vertrokken we met een “wagen volgeladen” naar Oostmahorn. Kratten vol met boodschappen stonden in de kajuit en net als onderweg op onze reis in 2010 had ik geen idee waar ik het allemaal moest laten. Vergeleken met toen stelde het niets voor. Een paar uur later was alles inderdaad opgeborgen en gingen we voor anker bij Lauwersoog om de volgende dag vroeg door de sluis te gaan, het wad op. De eerste avond was perfect. We aten buiten in de kuip, we zagen de zon tevreden wegzakken, meeuwen kibbelden, in de verte blafte een hond, geluiden van stemmen stierven weg over het vlakke roze water… Zal de zomer nu dan eindelijk beginnen na de eindeloze winter en het trieste voorjaar? Zondagmorgen varen we het wad op en gaan tussen Schier en Ameland de Noordzee op. Op het land zou het heel warm worden. Op zee komt het kwik niet boven de 17 graden uit ondanks dat het stralend weer is. Er staat een noord- tot noordoostenwind en die is koud. We hebben dus verscheidene lagen kleren aan, jas en sjaal. Maar we kunnen lekker zeilen met soms 8 tot 9 knoop. Het plan was naar zuid Engeland te varen, maar plannen zijn er om te veranderen: de wind is ideaal om vanaf Vlieland rechtover te steken naar het westen met bestemming River Humber. Na een perfecte zeildag zakt de volmaakt ronde zon rood in het water, omgeven door oranje gele kleuren waar de donkere silhouetten van grote schepen doorheen snijden. We varen door de nacht en lopen om de beurt wacht. Het is een rustige nacht maar het blijft uitkijken met al die boorplatforms en scheepvaartroutes. De volgende dag is een herhaling van de vorige: zonnig maar koud en niet meer dan 17 graden. Koude noordenwind en schaduw zorgen ervoor dat de kuip aanvoelt als een diepvrieskist. Het zeilen gaat goed, de avond is weer prachtig. Later valt de wind weg en naderen we op de motor de Engelse kust. Er liggen grote schepen voor anker, overal zijn lichten en boeien en schepen die sneller op ons af komen dan het lijkt. Met het moderne AIS systeem zien we hen op computerscherm al naderen voordat we hen buiten hebben ontdekt. Om 1u15 valt het anker in de River Humber na ongeveer 40 uur op zee. We willen de zwaarden nog even ophalen. Het bakboordzwaard wil niet omhoog. In het licht van de zaklamp zien we een grote roze vissersbal aan het zwaard hangen. Alweer! Vorige week hadden we op het Lauwersmeer ruzie met een groot visnet in de schroef en moest Salon nog half uit het water gereden worden met een trailer. Dinsdag 9 juli ontbijten we buiten in de zon. Plots verschijnen, tegen de achtergrond van okergeel strand, liefelijke heuvels en een mistbank op zee, twee briesende neusgaten gevolgd door snorharen en een grote bruine blinkende kop boven water. Hij briest zijn longen weer vol lucht, kijkt ons vanuit nieuwsgierige ooghoeken aan reageert niet op Frits zijn lokroepen maar blijft wel kijken tot hij briesend weer kopje onder gaat. We varen de rivier verder op en gaan door een sluisje een paar dagen in de haven van Kingston upon Hull liggen. Onze steiger ligt vlak langs een drukke weg, maar we hebben er geen last van. Hull is leuk om een dagje te wandelen en toevallig verzeild te raken tussen studenten op Graduate Day. Het wemelde op het plein van studenten In vol ornaat, zwarte toga en zwarte vierkante hoed, die hun graduate of hun master hadden gehaald. Ze gingen uitgebreid met familieleden op de foto. York is pas echt leuk. We gingen er een dag heen met de trein. Een mooie zonnige dag door kleine straatjes, langs mooie oude gebouwen zoals indrukwekkend York Minster, door parkjes met idyllische tafereeltjes van picknickende mensen, gezinnetjes op het grasveld , er op uit gestuurde vaders met baby op een kleedje…, langs de rivieroevers , over de ommuring van de stad en eindigend op een patio van een Italiaans restaurantje waar het toetje met spongecake en limone kon wedijveren met de overheerlijke popcorn- en caramelcupcake van vanmorgen. We varen de rivier nog een stukje verder op bij 30 graden en laten ons verrassen. We ankeren in een zijtak van River Humber met uitzicht op de heuvels en grote tankers die voorbij vliegen met de stroom mee. Het stroomt hier erg hard en het water is donkerbruin van de modder. Maar wie wil er nou niet een gratis modderbad? Ik wel. Daar kan geen potje Yves Rocher tegenop ! Marleen en Frits