Verhaal 51 laatste vlaggetje, laatste zeetocht.

Het weerzien met Annie en Guy in Nieuwpoort was erg gezellig. We hebben elkaar elf maanden niet gezien. Na Las Palmas gingen we elk onze eigen weg, maar het was als de dag van gisteren. Jammer dat het net die dag regenachtig was, maar desondanks smaakten de warme Brusselse wafels prima en was een wandeling over het brede strand verfrissend.
We troffen het geweldig met het weer toen we het weekend in Gent en Brussel doorbrachten met mijn familie. Ook dit weerzien was erg " smakelijk" en gezellig.
Afgelopen dinsdag vertrokken we 's morgens om 9 uur uit een mistig Nieuwpoort. Nog geen Belg te zien op de lange pieren waar normaal gesproken vissers grote vierkante netten uitzetten. We zeilen eerst aan de wind, later valt de wind weg en gaan we langs de Belgische kust op de motor. Bij Zeebrugge breekt de zon door door een piepklein gaatje dat steeds groter wordt en draait de wind naar het zuidwesten., pal achter en gunstig om op de genua met een knoopje of 7,5 langs de Nederlandse kust te glijden.
Laatste bezoekersvlaggetje is naar beneden gehaald. Een leegte op de plek waar een jaar lang het vlaggetje van het bezochte land wapperde. Raar hoor.
De avondlucht is prachtig, de zee rustig, de sfeer prima. We komen bij Hoek van Holland als het donker is. Vele oranje en witte lichten aan de wal wijzen op grote bedrijvigheid. Er gaan 5 grote schepen voor ons langs de zee op, maar dan is er even niets en kunnen we de scheepvaartroute oversteken. Vele schepen liggen in de buurt voor anker , verlicht als zwaar beladen kerstbomen. Voeg daarbij de lichten van vissersschepen en nog wat jachten en je waant je bijna in een mysterieuze sprookjeswereld.
Laatste nacht op zee. We zullen het speciale sfeertje missen. Om 04 uur draaien we om de pier van IJmuiden de haven in. Een kwartier later liggen we aan een steiger en kunnen we ons zalige bed opzoeken.
Vier uur later gaan we al door de sluis van het Noordzeekanaal en varen we naar Amsterdam.
Laatste zoute water; laatste zeemeeuwen die druk krijsend in het kielzog van een vissersboot zwermen. Ze maken plaats voor zwanen die onthaast voor onze boegen peddelen richting oever om er mals gras te plukken als ontbijt. Het is mistig en het motregent. De vele witte rookpluimen uit schoorsteenpijpen steken opvallend af tegen de donkere achtergrond. Geuren van cacao, soep, graan, petroleum en andere onwelriekende zaken dringen zich op.
We leggen aan bij de oude NDSM werf aan de noordoever. Met een veerpontje kunnen we naar het centraal station aan de overkant en lopen we zo het centrum in. Mooi Amsterdam. We boften gisteren maar weer met een prachtige zomerdag en slenterden door de stad. Nu, vrijdag, klettert een zware onweersbui op het dek. Het deert ons niet. We zitten droog en warm met de kachel aan te genieten van een ontbijtje met veel koffie.
We blijven hier een paar dagen en de kinderen komen langs. In het weekend schuiven we op naar het noorden over het IJsselmeer en dan komt het laatste stukje ( en het laatste verhaal) toch echt heel dicht bij.
Dank voor de leuke reacties op de site, altijd fijn om te lezen. We hebben geen internet en kunnen dus helaas geen mailtjes en geen foto's sturen.

Liefs,
Marleen en Frits.