Verhaal 32 Antigua

Antigua bevalt ons prima. Het eiland is droog en het landschap doet ons aan Zuid Spanje denken. Langs de kust een aaneenschakeling van mooie baaien. Het ene strand is nog witter dan het andere en meestal zijn ze nagenoeg verlaten en ongerept.Het water is blauwer dan blauw. Er is niets zo fijn als een wit strand voor je alleen te hebben, te wandelen langs de vloedlijn met de voeten in het water, vanuit de ooghoeken te spieden naar mooie schelpen, en te genieten van de warme zon op je rug.
We “ hoppen” van baai naar baai. We begonnen in het zuiden in English Harbour en volgden de westkust tot Deep Bay. We maakten wandelingen over rotspaden, beklommen heuvels om uit te komen bij een fort uit de tijd van Admiraal Nelson, belangrijk figuur in de Engelse geschiedenis ( 1758 – 1805), om te genieten van het uitzicht over de baai.
Het regent nu bijna niet meer sinds een maand. De nachten zijn minder warm en dat is wel prettig. Overdag halen we nog steeds 33 graden, maar we zwemmen en snorkelen veel en onder de zonnetenten is het prima vol te houden, zeker als het een beetje doorwaait.
Nu de laatste maand in het Carib is ingegaan begint het langzamerhand te kriebelen. In gedachten zijn we al met de terugreis bezig en Frits is begonnen aan het afwerken van een checklist. De tijd glipt ons tussen de vingers, hoe raar dat ook mag klinken.
Morgen vertrekken we naar het eiland St. Kitts.
We hoorden dat jullie inmiddels ook al op terrasjes kunnen genieten van de lente. Hopelijk blijft dat zo.

Liefs,
Marleen en Frits