Verhaal 24 Klussen en genieten

Altijd wat te doen. Frits heeft Coos geholpen met het repareren van een boeg van zijn catamaran. Coos heeft tijdens hun oversteek naar het Carib een walvis geraakt en er zat een flinke beschadiging die met glasmat en epoxy hersteld moest worden. Op zijn beurt heeft Coos ons geholpen met het repareren van onze Genua. De hele onderste rand was doorgesleten door de zon. Coos heeft een goede naaimachine en naaide er een strook nieuw zeildoek op. Het was teamwork. Bij 33 graden zat ik binnen zeilstroken af te meten, Frits knipte de stroken en buiten op het voordek naaide Coos ze over de kapotte rand.
Coos en Martine zijn al een week geleden verder gegaan. Wij wachtten op de Noorse vrienden die we voor het laatst eind september op Las Palmas hadden gezien. En hoe kan het ook anders: we huurden weer samen een auto en reden het eiland rond. Groen groen groen van de vele soorten bomen, planten en struiken. Opvallend in het landschap zijn varens, bananenbomen, palmbomen, papayabomen, broodvruchtbomen, hoge grassen, mangrovebomen, nootmuskaatplantages, cacaoplantages, bougainville, jasmijn, oleander en planten die wij in Nederland in een potje kopen . De wegbewijzering is hier om te huilen. Het is meestal gokken welke weg het zal zijn bij de splitsing en het gebeurt dus soms dat we ergens anders uitkomen dan we planden. Het eiland is bergachtig en heeft een aantal watervallen die we of gemist hebben of die te glibberig waren vanwege de modder. We reden over vele kleine weggetjes langs kleine dorpen. Het wegdek is vaak slecht Het was zondag: de dag van rust en naar de kerk gaan. Uit vele openstaande deuren van kleine gebouwtjes kwam gezang. Alleen aan de bordjes voor de deur was te zien dat het een kerkje was. Wat een soorten: Presbetarian Church, Emanuel Baptist Church, Grande Anse Baptist Church, Jezuiten Church….Wie niet in de kerk zat hing rond op een stoep, hek, vangrail, grasberm…Hele mooie grote fris geverfde huizen met mooie trappen naar veranda of balkon en kleine houten huisjes op palen, al dan niet geverfd, wisselen elkaar af. We hebben nog geen nootmuskaat- of cacaoplantage bezocht maar hopen daar met de kinderen nog aan toe te komen. De plaatselijke rhum hebben we wel al voorgeproefd in een heerlijke rhumpunch.
St.George is een levendig stadje aan het water. De zaterdagmarkt is de moeite waard. Het marktplein is dichtgebouwd met kraampjes en stalletjes waar vers fruit en groenten ons toelachen. Het overdekte gedeelte is afgeladen vol met kleurige en geurige kruiden in zakjes, flesjes en potjes.
We hebben een supermarkt ontdekt waar op de achtergrond aangename klassieke muziek wordt gedraaid. Dat is uniek.
Inmiddels zijn er ook weer Nederlandse vrienden in de baai aangekomen en hebben wij besloten niet meer te verkassen tot de kinderen komen. Bovendien moeten we morgen naar de werf om de voorstag definitief te repareren. Lonneke brengt de juiste onderdelen mee. Ze brengt ook onderdelen van onze buitenboordmotor mee. De dop van de benzinetank ligt ergens 10 meter diep op de bodem bij Tobago en bovendien is er bij het startmechanisme iets afgebroken waardoor Frits nu steeds de motor half moet slopen om te kunnen starten.
De afgelopen week hebben we veel harde wind en veel regenbuien gehad ( het is hier niet voor niets zo groen). Afgezien van de temperatuur moesten we toch aan het wad denken. Normaal gesproken brandt de zon ongenadig en zoeken we verkoeling in de schaduw of in het water. Er kunnen niet genoeg ijsblokjes in onze drankjes zitten en vaak heb ik het gevoel dat ik net zo snel smelt als de ijsblokjes in mijn glas. Maar je hoort ons niet klagen. Het is en blijft hier heerlijk.

Liefs,
Marleen en Frits.