eindelijk op weg
Het eerste bericht:
Marleen heeft mij woensdag naar Termunterzijl gebracht.
Donderdag vroeg ( 6 uur ) vertrokken.
Een mooie ochtend maar op zee nog bitterkoud.
De kachel, stuurautomaat en mijn overlevingspak aan en de eerste mijlen gleden weg.
eerst de Eems af, Borkum voorbij en de zee op.
Het was al weer bijna 2 jaar geleden en dat kon ik merken.
Een beetje zeeziek, 2 pillen genomen maar die hebben als bijwerking dat je een enorme behoefte krijgt om te gaan slapen. Dat is nu juist als solozeiler niet de bedoeling. Je bent toch veel bezig met de koers van de boot, schepen om je heen in de gaten houden, langs boeien i.pv. er tegenaan te varen enz. enz.
Voorbij Den Helder werd het donker. Aangezien het bijna de langste dag is blijft de horizon altijd zichtbaar.
Om je heen zie je heel veel lichten.
Vuurtorens, schepen, boorplatforms en de rode lichten van een groot windmolen park.
Ook zie je al bij Den Helder het oranjeschijnsel van de Hoogovens bij IJmuiden.
Een kind kan de navigatiewas doen bij helder weer.
In het halfdonker alleen een zeehaven aanlopen en aanleggen, liefst zonder krassen , is altijd spannend.
Dan mis ik mijn vaste voordekker Marleen.
Het ging goed en eerst maar eens geslapen.
Het is nu koud guur weer en en harde wind.
Maandag wordt het beter en als het even meezit de volgende ruk naar het Nauw van Calais richting Dover.
Groeten aan alle lezers,
gepost door Catamaran Salon op
zaterdag, juni 19, 2010
3 reacties:
Het is erg onwezenlijk: Frits op zee en ik gewoon thuis. Nou ja, gewoon? Ik heb het drukker dan ooit en er komt geen eind aan de lijstjes die overal liggen.
Dag schat en vergeet je zwemvest niet.
Kus, Marleen
Hoi Frits, Ik hoorde van Ineke dat je het eerste brandje al hebt geblust en overleefd. Het probleem is inmiddels uitgewisseld, dus de reis kan weer vervolgd worden. Een echt avontuur moet je zien als een uitdaging met vele tegenslagen die overwonnen moeten worden. Als het een makkie zou zijn is er niet veel aan. We houden je in de gaten en geef je coordinaten even door de volgende keer dan kunnen we je precies volgen met google earth.
Veel plezier een een behouden vaart.
mvg Harry en Ineke
Geweldige Frits, wat ben je toch een kanjer! Dat je dit nog kan in de drukste zeeroutes van deze wereld solo deze afstanden. Knap en moedig. Gelukkig meldde Marleen dat je al op weg bent. Wat jammer dat we elkaar niet gesproken hebben afgelopen winter. Ons leven was razend druk en de voorbereidingen zullen jullie waarschijnlijk zeer in beslag genomen hebben. Toch ga ik proberen om jullie nog te spreken. Of snel in NL of amders rijden we naar Bretange toe. We willen jullie uit kunnen zwaaien! Frits, we denken altijd aan jullie en aan jou onderweg. We wensen je een hele goed reis. Heel veel liefs, Maarten en Marianne
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage